موارد استفاده از SSD
اگر بخواهیم از پایه شروع کنیم، یک حافظه حالت جامد یا اس اس دی (SSD) یک تخته مدار و تعدادی تراشه حافظه است که روی آن سوار شده‌اند. در کنار آن‌ها، یک رابط In/Out نیز وجود دارد که یا از نوع SATA یا PCLe بوده و با دریافت نیروی لازم، اطلاعات را انتقال می‌دهد.
برخلاف انواع هارد دیسک در اس اس دی خبری از اجزای متحرک مثل بازوی حامل هد خواندن/نوشتن، یا صفحه مغناطیسی چرخنده نیست و در واقع هیچ قطعه‌ای در آن حرکت نمی‌کند. اکثر انواع SSD به جای این قطعات، از تراشه‌های فلش‌مموری NAND استفاده می‌کنند که از لحاظ فیزیکی ثابت بوده و می‌تواند چندین سال عمر کند.
چندین دلیل برای این کار وجود دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد.
لپتاپ‌ها در جابجایی و مخصوصا در سفر ممکن است در معرض ضربه قرار بگیرند. داشتن حافظه‌ای که در برابر این ضربات مقاوم باشد، یک امتیاز بزرگ به حساب می‌آید. HDDها به خاطر داشتن قطعات متحرک، در هر یک از این ضربات ممکن است دچار آسیب جدی شوند؛ مخصوصا اگر در لحظه ضربه، در حال کار باشند. اما SSDها به خاطر ثابت بودن قطعات، احتمال آسیب‌دیدگی بسیار کمتری در این موارد دارند.
قابل حمل بودن بزرگ‌ترین شاخصه لپتاپ‌ها است. SSD نسبت به HDD سبک‌تر و کوچک‌تر است و این امر به کاهش ابعاد و وزن لپتاپ کمک می‌کند تا بقیه قطعات بتوانند راحتت‌تر در بدنه لپتاپ قرار بگیرند. از سوی دیگر، اس اس دی (SSD) انرژی کمتری نسبت به HDD مصرف می‌کند و این امر به افزایش عمر باتری آن هم کمک می‌کند.
اکثر افرادی که از ویندوز استفاده می‌کنند، می‌دانند بوت شدن دستگاه با HDD می‌تواند چقدر طولانی شود. پس از کوچ از HDD به SSD، سرعت اجرای نرم‌افزارها ممکن است با تغییر محسوسی روبرو نشود. برای مثال، ممکن است 4 ثانیه‌ای که برای بالا آمدن Word منتظر می‌ماندید، حالا به 2 ثانیه کاهش پیدا کرده باشد؛ اما بوت شدن دستگاه بسیار سریع‌تر از آن می‌شود که فرصت کنید به جایی جز مانیتور خیره شوید.
مهم‌تر از تمام این مزایا، میزان خطای بسیار پایین‌تر اس اس دی (SSD) نسبت به HDD است. اگر قصد دارید از اطلاعات خود نسخه پشتیبان تهیه کنید، استفاده از یک SSD برای این کار به هیچ عنوان ایده بدی نیست.
انتخاب بهترین نوع ذخیره‌ساز
سه نوع مختلف از اس اس دی (SSD) وجود دارد. احتمالا این سوال برای شما پیش می آید که بهترین نوع اس اس دی (SSD) برای شما چیست ؟
سلول تک‌سطحی (SLC): هر یک از این سلول‌ها می‌توانند یک بیت از اطلاعات را در خود جای دهند که یا 0 و یا 1 است. با این حساب، برای هر سلول، تنها دو مقدار ممکن وجود دارد.
به همین دلیل، SLC سریع‌ترین و دقیق‌ترین نوع ذخیره‌ساز در زمینه نوشتن است و در عین حال، کمترین میزان انرژی را مصرف می‌کند و عمر بیشتری نسبت به سایر نمونه‌ها دارد. با وجود بهره‌مندی از این امکانات، باید بدانید که SLC قیمتش از سایر نمونه‌ها بیشتر است. به خاطر این خصوصیات، از SLC معمولا تنها برای موارد صنعتی استفاده می‌شود؛ اما اگر کاربران عادی هم آن را بخواهند، می‌توانند در بازار مورد مناسب خود را پیدا کنند.
سلول چندسطحی (MLC): این سلول‌ها می‌توانند در هر واحد خود دو بیت دیتا را جای بدهند: یک 1 و یک 0. از آن‌جا که هر سلول، توانایی ثبت دو عدد را دارد، 4 احتمال عددی برای هر یک از سلول‌ها وجود دارد: 00، 11، 01 و 10.
در ابعاد فیزیکی مشابه، MLC نسبت به SLC می‌تواند ظرفیت ذخیره‌سازی بیشتری داشته باشد و قیمتشان هم کمتر است. اما از سوی دیگر سرعت و دقت پایین‌تری دارند. مسئله مهم بعدی هم این است هم مصرف انرژی MLC بیشتر است و هم عمر مفید آن تقریبا یک دهم SLC است. وقتی از عمر مفید SSDها حرف می‌زنیم، منظورمان چند ماه و چند سال نیست؛ بلکه می‌توان آن را تا یک دهه یا حتی بیشتر در نظر گرفت. حدس ما این است که SSDها آن‌قدر عمر می‌کنند که نسل بعدی ذخیره‌سازها اختراع شوند. SSDهای مبتنی بر MLC انتخابی به‌جا و شایسته هستند و امروزه در اکثر دیوایس‌های رده‌بالا از آن‌ها استفاده می‌شود.
سلول‌های سه‌سطحی (TLC): هر کدام از سلول‌ها در این فناوری می‌تواند سه بیت دیتا را در خود ذخیره کند و ظرفیت بسیار بالایی را در ابعاد و قیمت مناسب در اختیار شما قرار می‌دهد. در عوض، سرعت و دقت آن‌ها کمی پایین‌تر از دو نمونه دیگر است و به خاطر مصرف نیروی بیشتر، عمر نسبتا کوتاه‌تری هم دارند.
